کد خبر: ۲۸۳۸۰۳
تاریخ انتشار: ۰۳ شهريور ۱۳۹۵ - ۱۲:۱۶ 24 August 2016
 






سطح مطالعه مطبوعات همچنان پایین است. سوالی که مطرح می شود این است که آیا این جراید پرشمار، قابلیت جذب مخاطبان را ندارند؟ اگر چنین نیست، مشکل از کجاست؟               
               
                                 
 از 70 روزنامه در حال نشر در کشور، شاید بتوان حساب جراید به تعداد انگشتان دو دست را از بقیه جدا کرد. آن هم در نهایت خوشبختی و مثبت اندیشی که مابقی مطبوعات، محتوایی تکراری و به شدت شبیه به هم دارند. این موضوع برآمده از محتوای نازل روزنامه ها و برداشتن مطالب اینترنتی از روی سایتها ست. به عبارت بهتر، فرآیند تولید در اکثر غریب به اتفاق روزنامه ها ابتر مانده یا به طور کل به محاق رفته است. همه فعالیتهای مربوط به خلق محتوا نهایتا در تغییر تیتر خبر یا گزارشی که از یک خبرگزاری برداشته شده، خلاصه می شود. اگر کشوری که دریک زمینه ، پیشرو و به تعبیری پر سابقه ترین است، فقط 19 روزنامه دارد چرا در ایران ما این تعداد به بیش از 70 می رسد؟! اگر چاپ و نشر مطبوعات در کشور یک فرآیند کاملا مستقل و در حیطه وظایف و اختیارات بخش خصوصی بود شاید این سوال، محلی برای طرح نداشت؛ اما همه میدانند جراید در ایران با کمک مستقیم و به واسطه دولت و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی منتشر می شود. هر روزنامه بسته به میزان شمارگانش از سهمیه کاغذ و یارانه های دیگر برخوردار می شود. بنابراین نشر پرهزینه روزنامه هایی به شدت شبیه هم و برگشت خوردن و خمیر شدنشان، نوعی اجحاف به بودجه عمومی کشور است. از مبحث شمارگان که بگذریم، میزان اقبال به جراید منتشر شده در کشور و در نگاه جامع تر تعداد روزنامه خوانان ایرانی هم سالهاست محلی برای نگرانی و زنهار دادن چندین و چند باره پژوهشگران اجتماعی بوده است؛ آمار متقن و دقیقی در این باره به خصوص در سالهای اخیر در تنور داغ رسانه های مجازی و شبکه های اجتماعی هم دمیده شده است. با این حال می گویند ژاپنی ها 800 برابر ایرانی ها روزنامه می خوانند؛ اصولا بیش از 90 درصد آنها هنوز روزنامه می خوانند اما این آمارها کسی را نگران نمی کند.
اکبر میثاقی 
اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار