کد خبر: ۲۸۷۵۹۰
تاریخ انتشار: ۰۹ شهريور ۱۳۹۵ - ۱۱:۳۵ 30 August 2016




که شاید امروز، برنامه هایش؛تقریبابرای هرایرانی کاملاغریبه شده؛ خیل عظیمی ازهموطنان که دیگر درجریان برنامه های رسانه های ملی نیستند. وچنان مجذوب رسانه های بیگانه شده اند که ازاقوام وفامیل بریده اند. وسنت حسنه ی صله ارحام؛ و شب نشینی های خانوادگی خیلی وقت است. که معنایی دردایره فرهنگ لغاتشان ندارد. وآن را کاملا به دست فراموشی سپرده اند. وگاها اگردرمحل کاریادانشگاه کسی ازمضمون سریال های ایرانی می گویدخیلی بی تفاوت با غرور کاذبی می فرمایند. که خیلی سال است بیننده ی سریال های ایرانی نیستیم. حال این سؤال پیش می آید که چرا و چگونه درطی چندسال اخیرایرانی ها به یکباره به طور چشمگیری به رسانه های خارجی روی آوردند:؟در این میان کدام یک مقصرند مردم یا مسئولان؟؟؟اگر امروز درهرخانه ی ایرانی یک گیرنده ماهواره خودنمایی کندهردو هم مردم وهم مسئولان بی تقصیر نیستند. همین مسئولان عزیز از این قضیه غافل بودند. که غالب جمعیت کشور را جوانان تشکیل می دهد.
جوانانی که به اقتضای سنشان؛ به برنامه‌های شادوسرگرم کننده نیاز دارندومی شد. درقالب موسیقی های شادومحلی؛ وسریال‌های کمدی این نیازها رابرآورده نمود، اگر مسئولان عزیز بر تنوع قومی که در ایران اسلامی ما حکم فرماست. تمرکز کنند. می توانند. رسانه های ملی را تا حداعلا ارتقاء دهند. و ایران عزیزمان رابه یکی ازقطب های بکروعالی فیلم سازی ومستندسازی جهان تبدیل کنند. حسنی که خیلی ازکشورهای جهان که درعرصه فیلم وسینماحرفی برای گفتن دارند.آرزویشان داشتن کشوری باتنوع قومی مثل جمهوری اسلامی ایران است.بیایید قدردان این نعمت بزرگ بوده وازآن به نحو احسن استفاده کنیم.ازطرف دیگر مسئولان شبکه های استانی نیزکم کاری های می کنند.وبزرگترین اجحاف را درحق هم استانی هایشان روا می دارند.چرا که غالب شان به فرهنگ عامه ی مردمان خود توجه ندارند. و در واقع در به نمایش گذاشتن فرهنگ بومی خود عاردارند. برای مثال استان کرمانشاه؛ که نام قوم کرد را یدک می کشد. امابرنامه هایش به زبان فارسی پخش می‌شود. اگرهم احیانا برنامه‌ای؛ در راستای ترویج فرهنگ بومی منطقه دارد. بسیار مبتدی و پیش پا افتاده است. برای نمونه درشب های گذشته در شبکه ی استانی (کرمانشاه)برنامه ی آوازخوانی پخش می شود. که شرکت کنندگان آوازهارا به زبان کردی کلهری می خوانند. جالب اینجاست که داوران برنامه به زبان فارسی شرکت کنندگان را نقدمی کنند. ویامورد قابل ذکر دیگراین است. که تاکنون به یادندارم. شبکه کرمانشاه مستند یا برنامه ای درباره ی لباس و فرهنگ و زبان مردمان ایل کلهر که دومین ایل بزرگ کشور در نیمه دوم سده ی بیستم میلادی است. و یا به هیچ یک از دیگر ایلات قوم کرد پرداخته باشد. واین در حالیست.که غالب مردم،شهرهای استان کرمانشاه ازکردکلهرند. درصورتیکه صدا و سیمای استان کرمانشاه می توانست. با پرداختن به مسئله ایلات منطقه زمینه جذب گردشگران را فراهم نماید. همین شبکه ی استانی کرمانشاه؛اگربرنامه های صدا و سیمای دو استان کردنشین همجوارش یعنی کردستان و ایلام را سرلوحه ی کارش قراردهد. غالب مردم منطقه جذب رسانه های داخلی شده و اصل فرهنگ بومی خویش بازمی گردند.
فرهنگی که با آنان بیگانه نبوده و نیست ودرآن خبری ازبی قیدبندی های اخلاقی وفرزندان نامشروع مرسوم در سریال‌های مفتضح شبکه های خارجی ماهواره ای نیست. و همه اش اصالت است و نجابت و فضیلت و فضیلت؛ و اما نقش مردم،اگر همین مردم در مقابل بی تدبیری ها و بی توجهی های مدیران به نیازهای شان درحوزه ی رسانه های ملی سکوت اختیار نمی کردند. امروزدرایران اسلامی،مارسانه ملی؛ دچارحالت نیمه اغما نمی شد. وشاهدی که تازیهای فیلم و سریالهای؛مبتذل بیگانه نبود.
فیلم هایی که روح وفرهنگ جامعه ی ایرانی و اسلامی؛ را آرام آرام به ورطه ی نابودی می کشاند. و فرهنگ تجمل گرایی و مبتذل غربی رابه گونه ای پرزرق وبرق به نمایش می گذارد. و درجامعه نهادینه می کند. امیدوارم که دولت تدبیر و امیدهمان گونه که با اضافه نمودن رشته های ادبیات ترکی وکردی؛ به رشته های دانشگاهی قول خود را به اثبات رساند. تدابیر جدی تری در راستای حفظ ارزش های اسلامی وایرانی؛جامعه واحیا و ترویج برنامه های رسانه ملی، داشته باشد. و دولتمردان غربی؛ که دشمنان؛ قسم خورده ی اسلام؛ و انقلاب مامی باشند. رویای بی بند وباری؛ واز هم پاشی جامعه وخانواده های ایرانی رابه گورببرند. درد را باید گفت. تا درمان بایدش.


نویسنده:محسن احمدیان،سرپرست خبرگزاری خبر آنلاین
اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار