شهر کرمانشاه سال هاست برای ساکنان دیار بیستون دیگر آن لطف و صفای سابق را ندارد. فضای شهری شاهد یک رشد شتابان و افسارگسیخته بوده است و در این مسیر از کشتزارها، باغات، چشمه سارهای زیبا و تپه های بلند اطراف شهر گرفته تا خانه های قدیمی و محوطه های تاریخی؛ همه و همه زیر چرخ های این منفعت طلبی ها نابود شده اند.
این فضاهای
ارزشمند تبدیل به شهرک ها، مجموعه های آپارتمانی و اماکن ناهمگون شده اند و اغلب آن
ها سازه هایی بی قواره و فاقد هرگونه هویت و المان بومی هستند. این روند آنچنان
سریع رخ داده که سیما و گستره ی شهر را با سه، چهار دهه ی پیش کاملاً متفاوت کرده
است. اغلب فضاهای جدید نیز بر مبنای نیازها و ضرورت های عقلانی شهروندان در حوزه
های مختلف اقتصادی، فرهنگی و زیست محیطی و یا به نیت فراهم کردن یک زندگی بهتر و
رفاه بیشتر برای شهروندان برپا نشده اند و بیشتر با توجه برنامه های سلیقه ای و یا
منفعت طلبانه شکل گرفته اند. طی این سال ها بسیاری از مکان های خاطره انگیزی که
بخشی از هویت تاریخی، طبیعی و فرهنگی این شهر بوده اند، به راحتی از بین رفته اند.
ساختمان های قدیمی خیابان مدرس به بهانه تعریض، یکی پس از دیگری تخریب شده اند و به
جای آن ها مجموعه های تجاری بی قواره سربرآورده اند. و در این میان دریغ از یک متر
تعریض خیابان. انگار از اول هم بنابر همین بوده و الا می شد خیابان را به عنوان یک
فضای سنتی و تاریخی و گردشگری همچنان حفظ کرد.
روند تخریب بناهای این خیابان خاطره
انگیز به بهانه تعریض در حالی که قرار است قطار شهری ایجاد شود و در این شرایط
تعریض دیگر توجیهی ندارد. باغات زیبای شهر مانند سراب قنبر و تفرجگاه های طبیعی نیز
یکی پس از دیگری تخریب شده اند و منفعت طلبان به سراغ تپه های اطراف رفته اند.
دو
رودخانه سراب قنبر و آبشوران به جای اینکه زیبایی بخش فضای شهر باشند؛ تبدیل به
کانال های فاضلاب شده اند و ده ها اتفاق بسیار ناخوشایند دیگر.طی این سال ها کرمانشاه از آن زیبایی و صفای دهه
های 40 و 50 کاملاً تهی شده است و قدیمی ترهایی که ریشه در این شهر دارند با این
فضاهای بی در و پیکر جدید کاملاً احساس غریبگی می کنند و سخت دلتنگ آن کرمانشاه
قدیم هستند.
در واقع کرمانشاه را می توان یکی از قربانیان بزرگ یک رشد شهری شتاب
زده و منفعت طلبانه قلمداد کرد. درد بزرگ آنجاست نشانه های چندان امید بخشی نیز از
تغییر این وضعیت به چشم نمی خورد و هنوز برنامه و اراده ای مشخص برای بهبود این
شرایط مشاهده نمی شود.
این روزها بسیاری به نظاره نشسته اند که آرش رضایی
شهردار جدید کرمانشاه چه برنامه ای برای نجات شهر از وضعیت نابسامان فعلی و مقابله
با منفعت طلبان اسرار آمیزی که در حال بلعیدن شهر هستند؛ دارد. اهالی رسانه فراموش
نکرده اند بیش از 90 روز از وعده ی ایشان در مراسم معارفه مبنی بر ارایه یک برنامه
توسعه متوازن برای ساماندهی شهر می گذرد.