کد خبر: ۳۹۶۵۱۹
تاریخ انتشار: ۲۸ اسفند ۱۳۹۵ - ۱۲:۰۹ 18 March 2017
ویدیوئی که شامگاه سه شنبه گذشته ( چهارشنبه سوری) در رسانه ها و شبکه های مجازی به سرعت دست به دست شد که در آن شاهد صحنه ناگوار و أسف بار پرتاب موادمحترقه به سمت خودروی گشت پلیس راهور بودیم، اگرچه این عمل بلافاصله با تقبیح، نکوهش و اظهار تأسف اغلب هموطنان مواجه شد اما متأسفانه به همین مقدار بسنده کرده و به طور جدی به علل و عوامل این پدیده نوظهور پرداخته نشد که این امر خود می تواند با پیامدهای زیانباری همراه باشد.
آنچه غیرقابل انکار است اینکه؛ آتش افروزی نیز عضوی از پیکره باشکوه آیین جهانی نوروز باستانی است و بی گمان مانند سایر اعضای این پیکره حاوی پیام ها و آموزه های ارزشمندی است که در سایه تحلیل های ناصحیح و برخوردهای احساسی و مصلحتی در حاشیه مانده است و چنان پیش می رود که به یک نوع هنجارشکنی لجام گسیخته تبدیل شده و هر ساله مشکلات جدیدی را پیش رو قرار دهد.
همانطوری که نوروز با درختکاری در نیمه اسفندماه کلید می خورد، سپس شست و شو و رفت و روب و نظافت و به تبع آن دور ریختن لوازم و پوشاک کهنه و فرسوده را به دنبال دارد و در پی آن تدارکات و آمادگی برای نو شدن و سپس استقبال از نوروز و قدم گذاشتن به سالی نو و متفاوت، که مجموع این اعمال و کردار مثبت با اندیشه و نگاهی نو همراه می شود و نگاه نو نیز متوجه اطراف شده و نیازمندان را در می یابد و دستگیری از نیازمندان را هم یکی از اصول پذیرفته شده برای ورود به سال نو برخود واجب می داند.
همینطور در پنجشنبه پایانی سال دیدار با درگذشتگان و گرامیداشت و غبارروبی اهل قبور را نیز یکی از وظایف خود به حساب می آورد، چنانکه بعد از تحویل سال و به جا آوردن سپاس و دعا و نیایش پروردگار هستی بخش، به دیدار  فامیل، آشنایان و همسایگان می پردازد تا هم روابط را استحکام بیشتری ببخشد و هم اگر احیاناً کدورتی در طول سال پیش آمده و با دیداری یک طرفه کاملاً برطرف نشد، "بازدید" عید دیدنی را پیش بینی و توصیه أکید نموده اند.
حال عیدی دادن و عیدی گرفتن، که بهانه ای است برای کمک به زوج های جوان و نیازمندان و نیز آموزه ای برای یاد دادن احسان و دستگیری از همان اوان کودکی به خردسالان و ده ها آموزه اخلاقی و انسانی کم نظیر دیگر که هر کدام به تنهایی می تواند یک سنت نیک، پسندیده و ارزشمند باشد و جا دارد که هر یک از این سنن در تقویم سالانه دارای جایگاه ویژه ای باشد.
چگونه ممکن است در چنین آیینی، از مأمور برقراری امنیت جان و مال و روان شهروندان، با پرتاب موادمحترقه استقبال شود!؟
شاید کمتر از یک قرن است که وسایل ارتباط جمعی و اطلاع رسانی ابتدا به پایتخت و سپس مراکز استان های مهم و به تدریج به شهرها و برخی روستاها ورود پیدا کرده است، به طوری که هنوز هم گاه رسانه ها خبر عدم برخورداری برخی مناطق روستایی از نعمت برق را که شریان حیاتی وسایل ارتباط جمعی است منعکس می کنند، از طرفی در مناطق کرد نشین در آستانه تحویل سال با افروختن آتش (ئاگر نوروزی) در ارتفاعات، فرا رسیدن نوروز را نوید می دهند که طی سال های اخیر نیز به صورت نمادین همراه با شعرخوانی و سرود و سرور و شادی در مناطق روستایی و خارج از مراکز جمعیتی شهری برگزار می شود.
اگر شلیک توپ و نورافشانی لحظه تحویل سال و مراسم مشابه سایر اعیاد و مناسبت ها را در کنار آتش افروزی قرار دهیم، به سادگی می توان دریافت که این مراسم نه تنها بی محتوا و بی علت نبوده بلکه بسیار هم ضروری و بجا بنظر می رسد.                                                    
در گذشته، افروختن آتش و شلیک توپ همراه با غریو و شادمانی صرفاً با هدف اطلاع رسانی و به اشتراک گذاشتن خبر ورود به سال نو بوده است
همانطوری که اشاره شد پیکره تنومند و پربار آیین متنوع و رنگارنگ نوروز که تحت عنوان "فرهنگ صلح جهان" در تقویم جهانی به ثبت رسیده، حاوی آموزه های اخلاقی، پسندیده و انسانی فراوانی است که هرکدام ویژگی و پیام خاص خود را دارد به طوری که قاشق زنی، فالگوش ایستادن و نیت کردن، آویختن شال از باجه بام ها جهت گرفتن عیدی بدون اینکه شخص شناسایی و رؤیت شود، و از این قبیل سنت ها که به دلیل تغییر سبک و ساختار سازه های مسکونی امروزی، در شهرها و روستاها به اجبار از آیین نوروز جدا و حذف شده اند.
تصور کنید فردی برای به جا آوردن یکی دیگر از آیین های نوروز با سبک و سیاق دهه های پیشین، که از بزرگترها نقل می شود برای گرفتن عیدی روی بام ها رفته و با آویختن شال، روسری و سربند در دودکش و باجه منازل مسکونی قدیمی که در سقف تعبیه شده بود، اکنون از آپارتمان ها بالا کشیده و یا از پنجره وارد شود مشروط به اینکه هویتش را هم از صاحب خانه پنهان کند، چه وضعی پیش می آید!؟
بنابراین وظیفه نهادها و متولیان عرصه فرهنگ، آموزش و پرورش است که از بدو آموزش های ابتدایی و قبل از آن با جدیت به این حیطه وارد شده و آینده سازان
و مدیران آینده این سرزمین را که قرار است در دنیا الگو باشند، آموزش دهند که نوجوان و جوان هیچگاه از سر ناآگاهی و بدون هدف و انگیزه خاصی، خادمان و مأموران برقراری نظم و ترافیک شهری را نشانه نروند.
ابعاد این گونه قصور و غفلت از آموزش های اولیه به جایی رسیده که حتی خانواده ها و اغلب کسبه در شب چهارشنبه سوری به ویژه از بعدازظهر سه شنبه روزمره و محل کسب خود را تعطیل و با دلهره و اضطراب خود را در منازل حبس می کنند، چنانکه در آستانه نوروز شهر چهره بسیار نامناسب و ناخوشایندی به خود می گیرد و از طرفی اینطور القا می شود « پلیس در مقابل شادی کودکان، جوانان و فرزندان خود صف آرایی می کند»، آیا ادامه این روند فاصله ایجاد نمی کند؟ در حالی که پلیس برای برقراری و پایداری امنیت و انجام مأموریت های موفق، همواره خود را نیازمند حمایت و مشارکت آحاد اقشار جامعه می داند و بر این باور است که پلیس در سایه همراهی و همگامی مردم می تواند موفقیتی برای خود متصور شود.
فاطمه الماسی مرکز اطلاع رسانی پلیس کرمانشاه
اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار