قلعه فلک الافلاک
این قلعه یکی از جاذبه های معروف استان لرستان می باشد که به عنوان نمادی از شهر خرم آباد نام گرفته است. نام این اثر در لغت به معنای سپهر سپهران است و از دوره ساسانیان نیز به جای مانده است و از آن پس حکومت های مختلفی در آن شکل گرفت. این قلعه به نام های دروازه دجی و دژ شاپور معروف است و در بالای تپه ای بنا گردیده، به همین جهت از هر نقطه از شهر نمایان است.در ساخت این قلعه از آجر، سنگ، آهک، گچ و خشت استفاده شده است.از ویژگی های برجسته این قلعه می توان به مجاورت آن با آثاری چون پل شکسته (پل شاپوری)، مناره آجری، سنگ نوشته خرم آباد، غارهای پیش از تاریخ دره خرم‌آباد و گرداب سنگی اشاره کرد که همین امر پیوستگی تاریخی قلعه فلک الافلاک را با آثار تاریخی مذکور بیان می کند.
مسجد جامع بروجرد
مسجد جامع بروجرد یکی از شاخص‌ترین بناهای تاریخی ایران است که با قدمتی چند صد ساله، ویژگی‌های معماری اسلامی و باستانی ایران (ساسانیان) را در خود جای داده است. مسجد جامع بروجرد یکی از نخستین مسجدهای ساخته شده در ایران است که در قرن دوم تا سوم هجری در یکی از محله‌های تاریخی شهر به نام دودانگه ساخته شده و به لحاظ معماری و قدمت، از بناهای منحصر‌به‌فرد لرستان و شهر بروجرد محسوب می‌شود. بر اساس تخمین مورخان، طاق میانی مسجد جامع بروجرد آتشکده‌ای باستانی بوده که پس از ورود اسلام و گسترش آن به ایران به مسجد تبدیل شده است. گنبد مسجد که در قسمت میانی ساختمان بنا شده تا سطح زمین ارتفاعی برابر ۲۰ متر دارد و دو گلدسته آن که در سال ۱۲۰۹ هجری قمری ساخته شده در دو طرف گنبد قرار دارد.مسجد جامع
سنگ نوشته سراب چنگایی
در قسمت شرقی چشمه ی پرآب سراب چنگایی، تاریخ کاشت گل های نیلوفری روییده بر سطح آب چشمه بر روی تخته سنگ بزرگی نوشته شده است. با توجه به اسناد هک شده بر روی صخره، در سال ١١٣١ هجری قمری، به دستور یکی از والیان لرستان به نام علی مردان خان پسر حسین خان، که در راه بازگشت از سفر عتبات مجذوب سراب نیلوفر کرمانشاه شده بود،مقداری گل نیلوفر نیز در این چشمه کاشته شده است. این سنگ نوشته با ابعادی به اندازه ٨۵ * ١٠٢ شامل دو لوحه همجوار است که در سمت راست آن نوشته ها در چهار سطر و در سمت چپ آن در دو سطر بیان شده است.
مناره آجُری
مناره آجُری یکی از آثار باستانی شهر خرم‌آباد و متعلق به قرن چهارم هجری قمری است. این بنا با قدمتی حدود ۹۰۰ سال در جنوب خرم‌آباد و در کنار مکان شهر قدیمی شاپورخواست بر روی پایه سنگی بنا شده و حدود ۳۰ متر ارتفاع دارد. قطر سطح تحتانی مناره آجری ۵/۴ متر است و با پیمودن ۹۹ پله دورانی می‌توان به بام مناره صعود کرد. بقایای معماری سنگ و گچ با دیوارهای ضخیم در مجاورت مناره (پارک، میدان شقایق فعلی) بیانگر وجود تاسیساتی نظیر کاروانسرا و مسجد و …. گرداگرد بنا در گذشته است.
با توجه به سبک معماری بنا، احتمالا تاریخ ساخت آن به دوره فرمانروایی دیلیمان برمی‌گردد. بلندای آن بر اثر عوامل طبیعی کاهش یافته و اکنون با احتساب پایه سنگی، ارتفاع آن به ۳۰ متر می‌رسد. قطر بنا در پایین‌ترین قسمت به ۵/۴ متر کاهش می‌یابد. فضای داخلی مناره آجری از ۹۹ پله تشکیل شده است و ورودی مناره در جبهه غربی روی سطح پایه قرار گرفته است. این بنا ارزشمند مربوط به دوره آل بویه (دیلمیان) است.