کد خبر: ۸۴۷۳۳۱
تاریخ انتشار: ۱۹ ارديبهشت ۱۳۹۹ - ۰۹:۴۴ 08 May 2020

تابناک/شهرام کرمی: برعکس خیلی از بازیکنان با آموزش وارد این رشته نشدم!

   
شهرام کرمی
 

شهرام کرمی بازیکن اسبق تیم ملی بدمینتون در گفتگو با ایسکا نیوز عنوان کرد که قانون 30 ساله های فدراسیون بدمینتون کار درستی نبود.

با شهرام کرمی ملی پوش رشته بدمینتون مصاحبه ای داشتیم که با هم می خوانیم.

 

شروع بدمینتون

متولد 27 تیر ماه 1365 در اصفهان هستم. من از سال 74 بدمینتون را آغاز کردم. بر عکس همه بازیکنان که با آموزش وارد این رشته ورزشی می شوند من با مسابقه وارد آن شدم. من از سن شش سالگی ورزش می کردم و رشته اولم ژیمناستیک بود و وقتی وارد دوره تحصیلی در دبستان شدم چون استعداد ورزشی خوبی داشتم توسط معلم های ورزش برای مسابقات وتمرینات تیم های آموزشگاه ها دعوت می کردند. غیر از ژیمناستیک در رشته های آمادگی جسمانی، شنا، هندبال و فوتبال هم در سطح آموزشگاهی دارای مقام بودم. ولی از سال 74 وارد رشته بدمینتون شدم. برادر من امید کرمی سه سال از من بزرگتراست،

سه سال هم زودتر از من وارد رشته بدمینتون شده بود و قهرمان کشور بود. ما با هم در حیاط منزل مان بدمینتون بازی می کردیم. از همان جا من تکنیک های بدمینتون را یاد گرفتم. بین همه ورزش هایی که انجام داده بودم بدمینتون جذابیت خاصی برای من داشت. یک روز صبح برادرم مرا به سالنی برد که مسابقات انتخابی تیم استان اصفهان جریان داشت. آنجا برای اولین بار با قوانین این رشته آشنا شدم. خوشبختانه در آن مسابقات خوب کار کردم و توانستم به عضویت تیم استان در بیایم. همان سال با تیم اصفهان به مقام قهرمانی آموزشگاه های کشور دست پیدا کردم. چون به شکل غیر منتظره ای وارد بدمینتون شده بودم و حضورم خیلی جدی نبود بعد از مسابقات کشوری در عالم خردسالی به سراغ همان رشته های قبل رفتم و کماکان به صورت تفریحی بازی می کردم تا تابستان سال 75 که از من دعوت شد که به صورت جدی به این ورزش ادامه بدهم. همان سال وارد تیم ذوب آهن اصفهان شدم و استارت کار حرفه ای من از آنجا زده شد.

 

ذوب آهن اولین تیم باشگاهی من بود

باشگاه ذوب آهن اصفهان باشگاهی بود که در سطح استان فعالیت زیادی می کرد و به همین دلیل بستر مناسبی بود برای اینکه بازیکنان بتوانند بتوانند تجربیات زیادی به دست بیاورند. من روزگار خوشی را در تیم ذوب آهن در رده نو نهالان و نوجوانان طی کردم. در طی این دوران در استان اصفهان اکثرا مقام قهرمانی را کسب کردم. در رده آموزشگاهی هم در سطح کشوری در تمام مسابقات مقام کسب کردیم. بعد از اینکه برادرم امید کرمی وارد تیم گاز شد من همان به این تیم رفتم در حالیکه در سن نوجوانانی بودم با این تیم مقام سوم و چهارم لیگ را کسب کردیم. در رده جوانان هم عضو تیم اوسان بودم.

در این زمان به دلیل اختلافات زیاد بین مربیان بدمینتون اصفهان از سال 82 روند تمرینی خود را به دور از حاشیه و رو به رشد و با کمک هیئت بدمینتون اصفهان پیش بردیم. در آن مقطع آقای جمالی نسب رئیس و آقای شفیعیون داور برجسته اصفهان دبیر هیئت بودند و ما استارت یک روش تمرینی جدید را زدیم و بدون مربی و فاقد حاشیه مسیر پیشرفتمان سرعت گرفت.

 

مربیانی که از آن ها آموختم

در مورد مربیانم باید بگویم بیشترین دورانی که من طی کردم زیر نظر برادرم امید کرمی بوده و یکی از مربیانی است که واقعا تاثیر زیادی روی من گذاشت. اولین باری که پا به زمین بدمینتون گذاشتم در قالب تیم آموزشگاه بودم. آن زمان اکثر معلمان ورزش که در زمینه بدمینتون فعالیت می کردند از داوران و مربیان به نام اصفهان بودند مثل آقایان محمود شفیعیون، غلامرضا علیزاده و والیانی که در اوایل حضورم در این ورزش با آنها آشنا شدم. وقتی برای اولین بار یادگیری کلاسیک بدمینتون را شروع کردم آقای حسین هاشمیان مربیگری من را به عهده داشتند و کماکان هم در تیم سپاهان مربی من هستند. یکی دیگر از مربیانی که در نونهالان و نوجوانان ذوب آهن در شکل گیری روحیه من در بازی موثر بود آقای مسعود صنعتی هستند. همین جا از تمام مربیان ایرانی و خارجی که در تیم های ملی و باشگاهی افتخار شاگردی شان را داشتم تشکر می کنم.

 

حضور در تیم ملی

در اواخر رده سنی نوجوانان و اوایل دوره جوانان بود که با برنامه های منظم تمرینی و زحمت هایی که می کشیدم، پیشرفت من روندی صعودی پیدا کرد. در سال 1382 افتخار پوشیدن پیراهن تیم ملی را پیدا کردم و به مدت یک دهه بازیکن تیم ملی بدمینتون ایران بودم. از افتخارات خودم می توانم مقام سوم بازی های غرب آسیا، مقام دوم دونفره مسابقات بین المللی دهه فجر و شرکت در مسابقات بین المللی اربیل عراق و هندوستان را نام ببرم. در اوج دوران بازی من فدراسیون در اعزام تیم های ملی به مسابقات بین المللی زیاد فعال نبود. آخرین سالی که برای تیم ملی بدمینتون ایران بازی کردم سال 92 بود.

مشکلات عمده ای که در سطح بدمینتون اصفهان اتفاق افتاد باعث شد که در مسابقات انتخابی تیم ملی شرکت نکنم. اختلافاتی که بین ریاست هیئت آن زمان با بازیکنان و مربیان بوجود آمد باعث به هم خوردن روند تمرینات شد. بعد از آن متوجه شدم که ورزشکاران رشته هایی مثل بدمینتون مورد حمایت قرار نمی گیرند و نمی توان به عنوان یک راهی برای کسب در آمد و گذران زندگی روی حضور در ورزش حساب کرد. به این ترتیب تصمیم گرفتم وارد یک شغل دوم بشوم و بالطبع زمان کمتری برای ورزش حرفه ای داشتم. یکسال بعد از آن هم فدراسیون قانونی گذاشت که بازیکنانی که وارد 30 سالگی می شدند دیگر نمی توانستند در مسابقات انتخابی شرکت کنند. این در حالی است که خیلی از بازیکنان خوب دنیا حتی کسانی که در المپیک مقام می آورند سنین بالای 30 سال دارند.

 

افتخارات من در لیگ برتر

از سال 1380 با تیم شرکت گاز اصفهان سپس اوسان وارد مسابقات لیگ سراسری ایران شدم. یکسال عضو تیم تربیت بدنی گیلان بودم. دو سال به دلیل انجام خدمت سربازی از ورزش قهرمانی دور شدم و از قانون سرباز قهرمان هم نتوانستم استفاده کنم. پس از دوران سربازی دو سال در خدمت تیم فولاد ماهان اصفهان در لیگ برتر بودم. در این دو سال دو مقام قهرمانی لیگ را به دست آوردیم. سال اول مرتضی ولی دروی مربی کنونی تیم ملی آذربایجان و سال دوم آقای حسین هاشمیان مربی تیم فولاد ماهان بودند. سال بعد عضو تیم پایتخت اصفهان بودم و با این تیم هم قهرمان کشور شدیم. سال بعد برای روغن گلبهار سمنان بازی کردم و سوم شدیم. از سال 91 تا 96 در خدمت تیم دانشگاه آزاد بودم و به غیر از یک مقام نایب قهرمانی ، پنج قهرمانی باشگاه های ایران را به دست آوردم. در سال 97 و 98 هم به اصفهان برگشتم و به تیم سپاهان پیوستم و دو مقام نایب قهرمانی را هم با این تیم کسب کردیم. دوفصل اخیر سال های خوبی برای تیم سپاهان بود به این خاطر که ما با بازیکنان بومی توانستیم روی سکو برویم در حالیکه اکثر تیم هایی که مقام می آورند از بازیکنان مطرح وملی پوش استفاده می کنند. بازیکنان ما با توجه به برنامه ریزی هایی کرده بودیم، پیشرفت زیادی کردند. با همین بازیکنان و یک یار دیگر که از خارج از استان به خدمت گرفتیم توانستیم دو بار به مقام نایب قهرمانی برسیم و از این حیث موفقیت بزرگی به دست آوردیم.

 

مدارک تحصیلی و مربیگری

کارشناس ارشد رشته فیزیولوژی ورزشی کاربردی از گرایشات تربیت بدنی و علوم ورزشی از دانشگاه آزاد مبارکه هستم. در کنار تحصیلات دانشگاهی همیشه خودم را به چشم یک محقق می دیدم و سعی کردم روی اثر بخشی روش های تمرینی و متد های جدید تمرینی مطالعه و تحقیق داشته باشم. در این کار از کمک بازیکن های رشته های مختلف مانند هندبال، بسکتبال و ... به من کمک کردند. حاصل این تحقیقات تجربیات گران بهایی بود که بعد از ثمره اش را در اختیار ورزشکاران قرار دادم. در حیطه مربیگری دارای مدرک مربیگری درجه یک هستم و سعی دارم این روند را ادامه بدهم. در این بحث یک مدرک بین المللی مربیگری بدنسازی پیشرفته هم دارم.

اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار