به گزارش خبرنگار تابناک از کرمانشاه، پنجم مردادماه، تقویم ایران را با نشان کرمانشاه مزین میکند؛ سرزمینی که ضربان تاریخ در رگ آن جاریست و نفسِ مردمانش با هویت ایرانی گره خورده است. این روز، فقط یادآوری یک تاریخ نیست بلکه تجلی ریشهها، خاطرهها و مقاومتِ ملتی است که در طوفان حوادث، نه خم شده و نه خاموش؛ تنها بالندهتر، ایستاده و امیدوار مانده است.
روایت تاریخ، از کتیبه تا پایداری
در شامگاه پنجم مرداد سال ۱۳۶۷، هنگامی که شعلههای هجوم بیگانگان به خاک غربی ایران افروخته شد، کرمانشاه و مردمانش در آزمونی سرنوشتساز سربلند بیرون آمدند. عملیات مرصاد نه فقط پایان دشمنی آشکار بود بلکه به نشانهای جاودان از رشادت، وفاداری و مقاومت مردم کرمانشاه بدل شد. همین پایمردی الهامبخش بود که این روز در سالهای اخیر به عنوان روز ملی کرمانشاه در تقویم رسمی کشور ثبت شد.
اما ریشههای هویت کرمانشاه بسیار ژرفتر از نبردهای معاصر است. از کتیبهی بیستون، با رمز و رازهای پارسی باستان و پیشینهی اسطورهای آن، تا ترانههای کردی که در کوچهپسکوچههای شهر و روستا هنوز میپیچد. کرمانشاه سرزمین عاشقانهها، شورها و حماسههایی است که با هر وزش بادِ زاگرس، دوباره متولد میشوند.
شهر فرهنگ و صلابت
این روز، در حقیقت جشنوارهای برای فرهنگ کرمانشاه است. از صنایعدستی و نقوش قالی تا عطر غذاهای محلی همچون دندهکباب، خورش خلال و شیرینیهای سنتی، همه و همه، تپش زندگی را در سطح شهر نمایش میدهند. مردم با پوشیدن لباسهای محلی و اجرای آیینها، تاریخ را از قاب موزهها بیرون کشیده و در خیابانها زنده میکنند.
در میدان آزادی کرمانشاه، زنگ جشنها طنینانداز میشود: نمایش خیابانی، شعرخوانی به زبانهای کردی و فارسی، اجرای موسیقی سنتی و نمایشگاه عکسهایی که با هر کدام، بخشی از هویت دیار باستان زنده میشود. در مدارس، کودکان میآموزند که سرزمینشان تنها یک جغرافیا نیست؛ بلکه گنجینهای است پر از داستان و صلابت. نسلِ جوان امروز، راویان فردای این دیار خواهند بود.
شهر مقاومت و میزبانی
پنجم مرداد فقط یک روز تاریخی نیست؛ تجلی اتحاد و ایستادگی است. کرمانشاه در جنگ، سنگرِ غرب بود؛ اما در صلح، دروازهی فرهنگ. مهماننوازی مردمانش زبانزد است مثل خوشآمدگویی مادربزرگها با نان برشته و چای تازهدَم. هر کوچه و خیابانی در این شهر، قصهای ناگفته دارد؛ از مهمانهایی که از سراسر ایران برای تماشای زیباییهای بیستون، طاق بستان و بازار تاریخی سفر میکنند گرفته تا مردمانی که با آغوش باز پذیرای هر رهگذرند.
جلوهای از جغرافیا و طبیعت
این جشن تنها به شهر کرمانشاه محدود نمیماند. در دشتها و دامنههای سرسبز اطراف، طبیعت با آواز رودها و کلیسای تاریخی و مسجدهای کهن، شکوه کرمانشاه را کامل کرده است. هر گوشه از این دشت، یادآور شعری از تاریخ، افسانهای کهن یا واقعهای معاصر است. کوههای بیستون و پرآوازه، همچنان سربلند ناظر این شکوهاند، نقشبرجستهای از اقتدار ایرانی را در دل سنگها حک کردهاند.
آیندهای روشن با الهام از گذشته
روز ملی کرمانشاه، تنها یادبود نیست؛ انگیزهای برای ساخت فردایی بهتر است. فرصتسازی برای توسعه گردشگری، رونق بازار، حمایت از جوانان خلاق و ثبت صنایع دستی در فهرست جهانی از جمله اقداماتی است که هر ساله با این روز گره میخورد. مسئولان و مردم در کنار هم تلاش میکنند تا کرمانشاه نه تنها نگین غرب کشور، بلکه نقطه امید و افتخار ایران عزیز باشد.
/س/