مردم خوش قلب محلهی ما همیشه در این فکر هستند که چرا نمایندهی محترم مجلس و شورای شهر و مسئولان شهر و شهرستان و استان و کشور برای شان کاری نمیکنند. جالب است که این عزیزان فکر میکنند نماینده یا رییس شورا و مسئول محترم، حتما باید کاری انجام دهد! اما چهارسال که گذشت باز به همان نمایندهی قبلی و کاندیداهای جدید شورای شهر رای میدهند! و انتظار دارند که برای شان کار کنند. خب، لابد میپرسید چرا؟ چون حافظهی دراز مدت شان ضعیف است و فراموش میکنند که نماینده و مسئول محترم که نباید کاری انجام دهد! اهالی محلهی ما معتقدند آدم عاقل از یک سوراخ دوبار که هیچ ده بار هم ممکن است گزیده شود.
از اینها که بگذریم خوشبختانه اهالی ِ. محلهی ما خیلی خیلی با هم متحد هستند. به عنوان مثال اگر خدای ناکرده برای یک نفر مشکلی پیش آمد، همهی اهالی سعی میکنند برای یکدیگر مشکل ایجاد کنند. با این استدلال که همه با اتحاد در غمها و شادیها باید یکسان باشند.
همچنین اگر یک شب دزدی به خانهی یکی از ساکنان محله دستبرد زد، از شب بعد یکی یکی از در و دیوار یکدیگر بالا میروند برای سرقت. چون همهی اهالی با هم همدل هستند. اتحادی که در محلهی ما وجود دارد، زبانزد است.
این که چیزی نیست، تازه اگر یک روز فرزند یکی از ساکنین محله با موتورسیکلت تصادف کرد، بلافاصله اهالی به صورت خودجوش سوار بر وسایل نقلیه خود شده و میروند در محوطهی باز کنار پارک محله تجمع میکنند. در آن جا به صورت دسته جمعی هر کسی در حد توان و بضاعتش با موتور، ماشین و یا دوچرخهی شخصی خود، با یکدیگر تصادف میکنند و به در و دیوار و تیرهای چراع برق میکوبند. در این گونه مواقع، تعدادی دست و پا شکسته میشود، سرها خونین و مالین میشوند. از ناحیه کمر و لگن و نخاع آسیب جدی میبینند و چه بسا برخی از این تصادفها منجر به مرگ بشود. اهالی محله کار دیگری از دست شان بر نمیآید، جز این که از این طریق با خانوادهی جوانی که تصادف کرده است، ابراز همدلی و همدردی کنند!
شاید فکر کنید مواردی که عرض شد، غیر منطقی است؛ خیر حتی در ادبیات ما هم خیلی سفارش شده است. به عنوان نمونه، آن جا که شیخ اجل سعدی شیرازی میفرماید:" بنی آدم اعضای یک پیکرند/ که در آفرینش ز. یک گوهرند/ چو عضوی به درد آورد روزگار/ دگر عضوها را نماند قرار"، دقیقا به محلهی ما و اهالی این محله اشاره میکند.
نه تنها در ادبیات، بلکه در کتب آسمانی، احادیث و روایات نیز در خصوص این که ما همه با هم برادریم و باید به یکدیگر محبت کنیم و به قولی هوای هم نوع خودمان را داشته باشیم و... اشارات زیادی شده است. خداوند در قرآن کریم میفرماید:" انماالمومنون اخوه... "= مومنان برادرند؛ و یا بزرگی در جایی اشاره میکند که:" هل الدین اِلا الحب؟ " یعنی: آیا دین، جز محبت است؟ و.
در این جا (دقیقا همین جا وگرنه میتوانستم چند سطر بالاتر و یاپایینتر بگویم!) لازم است به نکتهی مهم دیگری اشاره کنم. عدهای هر روز عصرجلوی سوپرمارکت محله مینشینند و بحثهای سیاسی و ورزشی و... میکنند. یکی گوید، دوستان شنیده اید امروز قیمت درهم پایین آمده در حالی که دلار بالا رفته است؟ روز بعد باز میبینی اول مشهدی غلام میگوید، امروز قیمت درهم رفت بالا. یکی دیگر میگوید دلار هم رفت بالا. آن یکی میگوید یورو، ولی پایین آمد. البته این بحثها مربوط به همهی شهرها و روستاهاست، ولی ما به دیگران چکار داریم و به قول والده نباید در کار دیگران دخالت کنیم. فقط باید در کار محلهی خودمان دخالت کنیم! جالب است که همهی این عزیزان فکر میکنند دلار و درهم و یورو پایین و بالا میرود، در حالی که این پول ایران است که هر دم و ساعت ارزشش پایین و بالا میشود! نه دلار و درهم و...
نوشته ی: راشدانصاری
انتهای پیام/*