به عقیده دکتر علی‌اکبر ارجمند‌نیا در «کلش‌آف‌کلنز» همه کاربران باید تخریب کنند و بی‌رحم باشند به همین دلیل است که در روند این بازی ضعیف‌ترها، زودتر مورد آسیب قرار می‌گیرند همان اصلی که در قانون جنگل حکمفرماست.این روان شناس تربیتی می‌گوید: در این بازی افراد از گروه‌های سنی مختلف همبازی یکدیگر می‌شوند در‌حالی‌که امکان دارد یک کودک نداند هم بازی یک فرد بزرگسال شده که از لحاظ سنی اختلاف فاحشی با او دارد به همین دلیل احتمال بروز آسیب در افراد افزایش پیدا می‌کند. این دانشیار دانشگاه تهران، می‌افزاید: در طراحی این بازی فنون روان‌شناسی به‌خوبی رعایت شده است تا به این ترتیب افراد بیشتری مجذوب آن شوند، به‌گونه‌ای که افراد با غرق‌شدن در این بازی، با تقویت کننده‌های کاذب و غیرانسانی روبه‌رو می‌شوند و آن دسته از افرادی که نمی‌توانند این نیازها را در عالم واقع برآورده کنند بهترین فرصت را پیدا می‌کنند تا به این واسطه امتیاز بگیرند.
وی در ادامه به امکان ارسال پیام در این بازی اشاره کرد و گفت: در بازی امکان ارسال پیام در فرآیند آن فراهم شده این در‌حالی است که در بیشتر موارد مشاهده شده افراد از این امکانات برای صحبت‌کردن در مورد مسائل خارج از بازی استفاده می‌کنند به گونه‌ای که پیام‌های غیر‌مرتبط با بازی رد و بدل شده و باعث می‌شود این ویژگی از بازی به یک تهدید تبدیل و از این طریق احتمال آسیب‌های متعدد افزایش پیدا کند.
تخریب و سلطه‌گری
دکتر ارجمند‌نیا خاطر‌نشان می‌کند: در این بازی روحیه برتری‌جویی و تخریب‌گری به گونه‌ای قوت می‌گیرد که جان سایرین بی‌ارزش خواهد شد، زیرا فرد اجازه کشتن سربازان خود را پیدا می‌کند. با اینکه تخریب کردن مساوی با کسب غنیمت و امتیاز بیشتر است، موفقیت مساوی با افزایش سطح بازی و پذیرفتن سطح بالاتر مساوی با تخریب بیشتر است.
وی توضیح می‌دهد: از ویژگی‌های این بازی تخریب و به‌دست‌آوردن غنایم است در‌حالی‌که در جامعه انسانی به دور از فضای مجازی، نوع‌دوستی شرط موفقیت و کسب آرامش در زندگی خواهد بود.
شعاع نگرانی‌ها
به گفته دکتر علی‌اکبر ارجمند‌نیا، کودک سرشار از انرژی است و باید این انرژی را تخلیه کند و همواره شاد و پر نشاط باشد، در‌حالی‌که با آلوده شدن به بازی «کلش‌آف‌کلنز» از سپری‌کردن وقت به منظور آموزش مفاهیم پایه‌ای و اصولی باز می‌ماند و به جای تجربه عینی، تجربه مجازی کسب می‌کند که آسیب‌رسان است و جنبه‌های رشدیافتگی کودک را مختل می‌کند.
وی درباره آسیب‌های ناشی از بازی «جنگ قبایل» در سنین نوجوانی می‌گوید: نوجوانان در رویارویی با یک محصول وارداتی که در شرایط حساس هویت‌یابی به او عرضه شده است، تبعاتی بسیار منفی را دریافت و هدفی غیراز آن چیزی که در نظر داشت رصد خواهد کرد زیرا به‌واسطه این بازی پر آسیب، بر اغتشاش، حواس‌پرتی، نگرانی، بی‌حوصلگی، آشفتگی‌های هیجانی و تمام فاکتورهایی که خاص دوره بحرانی نوجوانی است، افزوده می‌شود.
وی درباره تاثیرات این بازی در بزرگسالان اظهار می‌کند: این بازی مخرب در بین بسیاری از کارمندان نفوذ کرده است که بی‌قراری و اضطراب حاصل از آن وظایف کاری آن‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
دکتر علی‌اکبر ارجمند‌نیا درباره تاثیر بازی بر نهاد خانواده توضیح می‌دهد: نهاد خانواده برای به آرامش رسیدن و فراهم‌سازی فضای روانی مناسب نیازمند وقت گذاشتن همه اعضاست در‌حالی‌که این بازی از اعضای خانواده، شخصیت‌هایی در خود تنیده می‌سازد، به ساختار خانواده و دایره مسئولیت‌های پدر و مادر خدشه وارد می‌کند و در نهایت به سردی روابط میان زوجین می‌انجامد.
راهکارها
وی به‌ویژه به والدین توصیه می‌کند: از کنار این بازی مخرب به سادگی عبور نکنند و به هر ترتیبی شده سعی کنند فرزندان خود را از آن دور کنند. البته انتظار این را داشته باشند که نتوانند به سادگی از پس این کار برآیند، زیرا باید به خاطر داشته باشند اعتیاد به این بازی درست مانند اعتیاد به مواد مخدر عمل می‌کند و فرد معتاد به تنهایی قادر به نجات و بیرون کشیدن خود از ورطه تباهی نیست و نیازمند کمک اطرافیان خواهد بود.
