گویی مسئولان به تعبیر متفاوتی از سخنان رئیس جمهور رسیده‌اند و قصد دارند با همان شیوه ای که سال گذشته شاهدش بودیم، کنار نشسته و شاهد خاموش کردن حریق های احتمالی به دست مردمی باشند که با دست خالی به جنگ آتش رفته و جور کم کاری ایشان را به دوش می‌کشند.
«جنگل‌هایی که مورد تردد مردم بوده، بهتر محافظت شده است؛ بنابراین دولت باید حفظ جنگل و محیط‌زیست را به مردم واگذار کند و خود نظارت کلی بر آن داشته باشد.»؛ اینها جملاتی هستند که فروردین ماه سال گذشته، رئیس جمهور در جلسه هیات دولت بیان کرد و چند ماه بعد به شکلی متفاوت تعبیر شدند. تاکیدی که اکنون به نظر می‌رسد تعبیر متفاوتی یافته است!به گزارش «تابناک»، در آستانه فصل گرما و در شرایطی که گرمای تابستانی در فصل بهار خودنمایی می‌کند و خشکسالی و مشکلات چسبیده به آن را یادآور میشود، نگرانی از بروز آتش سوزی در جنگل های کم رمق کشورمان بیش از پیش شده است. به ویژه آنکه به یاد می‌آوریم سال گذشته مساحت بزرگی از جنگل های با ارزش کشورمان را بر اثر حریق و ناتوانی در مهار آن از دست دادیم.
حتما به یاد دارید که در روزهایی که جنگل های کشورمان می‌سوختند و قلب دوست داران محیط زیست و مردم را به آتش می‌کشیدند، چه اخبار دردناکی از این مناطق و فرایند اطفای آتش در آنها مخابره می‌شد؛ حکایت مردمی که با دست خالی برای مهار آتش خودشان را به مناطق آتش گرفته می‌رساندند و مسئولان به اندازه رساندن بیل به ایشان نیز توانایی نداشتند.
داستان دردناکی که در برخی تصاویر ثبت شده از آن آتش سوزی ها به قاب تاریخ پیوست و به سلسه بحث ها و بررسی هایی در این خصوص رسید که کمبودها را نشانه رفته بودند. از نبود بالگرد و هواپیماهای ویژه اطفای حریق گرفته تا کمبود مخازن دستی اطفای حریق، نیروهای کار آزموده و کمبود بیل! نواقصی که نمی‌شد بپذیریم همه شان ناشی از کمبود بودجه یا کلی گویی هایی از این جنس نشات گرفته اند.
این در حالی است که در کنار این مسائل دردناک، گاه اخباری مخابره می‌شد که اوضاع را دردناک تر می‌کرد. مثل ماجرای درگیری برخی روستانشینان و نزاع های قبیله ای که به آتش زدن مزارع و سرایت به جنگل ها کشیده شده و داغ سوختنشان بر پیکر اقلیم کشورمان نشست. اتفاقی که نمی‌دانیم پیگیری حقوقی و قضایی شد یا خیر اما مطمئنیم که نتوانست به نشاندن یک درخت به زمین منجر شود.
اتفاقی که در پسِ هیچ کدام از آتش سوزی های رخ داده شاهدش نبودیم؛ چه آنجا که نزاع دو قبیله بخشی از انفال را نابود کرد و چه زمانی که حریق در هر نوبت بخشی از جنگل های کشورمان را بلعید. حریقی که تنها در ایلام، یکی از استان های واقع در ناحیه رویشی زاگرس، 120 هکتار جنگل بلوط را برشته کرد و سوزاند.
اکنون از آن رویداد ماه ها می‌گذرد و بار دیگر بر آستانه فصل آتش سوزی ایستاده ایم. نه به این معنی که حتما آتش سوزی رخ خواهد داد، که منظورمان بالا رفتن احتمال وقوع حریق در جنگل هاست چراکه دمای هوا رو به افزایش می‌گذارد و ذخایر آب به پایین ترین حد خود می‌رسند تا درختان نیمه جان شده و به مدد تکرار پی در پی سالهای کم آبی و خشکسالی، بالاترین پتانسیل سوختن را بیابند.
در چنین شرایطی یادآوری رویدادهای سال گذشته و تدابیری که برای ممانعت از تکرارشان شکل گرفته خالی از لطف نخواهد بود و بر این اساس جا دارد که سری به سازمان جنگل ها بزنیم و برنامه های ایشان برای پیش گیری از آتش سوزی جنگل ها و مهار آتش سوزی های احتمالی را مرور کنیم، تا دریابیم که تمامی تلاش های ایشان در این باره، چیزی جز تهیه یک اینفوگرافی، وعده برگزاری کارگاه مدیریت اطفا در روزهای آینده و امضای تفاهم نامه همکاری با مقامات کره جنوبی در سفر اخیرشان به کشورمان نیست.
تدابیری که امیدواریم موثر هم باشند اما هنوز نتوانسته اند جای خالی کمبود بیل را هم پر کنند؛ چه برسد به خرید بالگرد یا مجهز شدن به دیگر ادوات و تکنیک های اطفای حریق. گویی مسئولان به تعبیر متفاوتی از سخنان رئیس جمهور رسیده‌اند و قصد دارند با همان شیوه ای که سال گذشته شاهدش بودیم، کنار نشسته و شاهد خاموش کردن حریق های احتمالی به دست مردمی باشند که با دست خالی به جنگ آتش رفته و جور کم کاری ایشان را به دوش می‌کشند!
اتفاقی که در پسِ هیچ کدام از آتش سوزی های رخ داده شاهدش نبودیم؛ چه آنجا که نزاع دو قبیله بخشی از انفال را نابود کرد و چه زمانی که حریق در هر نوبت بخشی از جنگل های کشورمان را بلعید. حریقی که تنها در ایلام، یکی از استان های واقع در ناحیه رویشی زاگرس، 120 هکتار جنگل بلوط را برشته کرد و سوزاند.
اکنون از آن رویداد ماه ها می‌گذرد و بار دیگر بر آستانه فصل آتش سوزی ایستاده ایم. نه به این معنی که حتما آتش سوزی رخ خواهد داد، که منظورمان بالا رفتن احتمال وقوع حریق در جنگل هاست چراکه دمای هوا رو به افزایش می‌گذارد و ذخایر آب به پایین ترین حد خود می‌رسند تا درختان نیمه جان شده و به مدد تکرار پی در پی سالهای کم آبی و خشکسالی، بالاترین پتانسیل سوختن را بیابند.
تدابیری که امیدواریم موثر هم باشند اما هنوز نتوانسته اند جای خالی کمبود بیل را هم پر کنند؛ چه برسد به خرید بالگرد یا مجهز شدن به دیگر ادوات و تکنیک های اطفای حریق. گویی مسئولان به تعبیر متفاوتی از سخنان رئیس جمهور رسیده‌اند و قصد دارند با همان شیوه ای که سال گذشته شاهدش بودیم، کنار نشسته و شاهد خاموش کردن حریق های احتمالی به دست مردمی باشند که با دست خالی به جنگ آتش رفته و جور کم کاری ایشان را به دوش می‌کشند!
