دیروزی ها بواسطه کار ، زحمت و تحرک بسیار و نیز بواسطه سوء تغذیه ضعیف و لاغر بودند و امروزی ها به دلیل عدم تحرک ، پرخوری و بدخوری بدجوری به سمت چاقی و اندام ناموزون در حرکتند.

نه گذشته کودکان این سرزمین به دلیل سوء تغذیه و کار بسیار شدید قابل تایید است و نه وضعیت امروزی کودکان ایرانی که به دلیل پرخوری و کم تحرکی هر روز شکل و شمایل عجیبی یافته و با بیماری ها همنشین می شوند.

بسیاری از کارشناسان وضعیت جسمی ایرانیان بویژه در بین کودکان و نوجوانان را نگران کننده دانسته و تاکید می کنند که باید به هر صورت ممکن در این زمینه چاره اندیشی شود.

وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی چندی پیش از چاقی و اضافه وزن ۵۰ درصد مردم ایران و بیشتر شدن بیماری هایی همچون دیابت، کوری، از کار افتادن کلیه، بسته شدن رگ های قلب و معلولیت خبر داد.

بیماری هایی که همگی از عوارض چاقی هستند و روز به روز در ایران در حال افزایش است .

نگرانی در این زمینه در حالی بیشتر می شود که بدانیم که کودکان و زنان به عنوان دو قشر مهم جامعه در این زمینه تعداد قابل توجهی را شامل می شوند

به گفته یک مقام مسوول، در صد چاقی دانش آموزان از 7 درصد در سال 91 به 15 درصد در سال 92 افزایش یافته و این روند همچنان در حال افزایش می باشد.

یک مقام استانی در اردبیل نیز می گوید که هم اکنون بیش از50 درصد دانش آموزان دخترمدارس در این استان دچارعارضه اضافه وزنی هستند و این وضعیت در باره دیگر گروههای اجتماعی نیز به نوعی صدق می کند .

تغذیه نامناسب وکم تحرکی ازجمله عوامل مهم دراضافه وزن ایرانیان می باشد و این به دلیل تغییر تدریجی فرهنگ و شیوه زندگی ایرانیان در سالیان گذشته می باشد؛ چابکی و تحرک موجود در بین ایرانیان بتدریج به سکون ، پشت میز نشینی و عدم تحرک تغییر یافته است.

دویدن ، جهیدن ، پریدن ، کشیدن و جنب و جوش که جزو مهارت های اولیه و نیازهای اساسی زندگی است در بین کودکان ایرانی در حال فراموشی است و به آن اضافه کنید رژیم مبتی بر غذاهای پر چرب و پرنمک.

با وجود اینکه در این مملکت همه از والدین گرفته تا مسوولان دم از خطرات کم تحرکی و بد غذایی زده و در باره آن هشدار می دهند اما اراده ای جدی برای یک کار ریشه ای و تغییر این فرهنگ غلط انجام نمی گیرد .

هر روز مدارس ما از حیاط و محوطه خالی شده و مدارس آپارتمانی جایگزین آنها می شود ، زنگ های ورزش هنوز که هنوز است تنها برای استراحت دانش آموزان و معلمان بکار گرفته می شود ، خانه های حیاط دار و درختی هر روز تبدیل به آپارتمان های مرتفع می شوند ، کوچه ها تنگتر و و خیابانها طویل و طویل تر می شوند تا ماشین های بیشتری را در خود جای دهند.

سن رانندگی همچنان درایران در حال پایین آمدن است و عجیب اینکه پدران در کنار فرزندان جوان و حتی نوجوان راننده خود پز داده وحتی هدیه تولدشان را به تغییر مدل خودرو اختصاص می دهند.

مبلیزاسیون خانه های ما نیز هر روز شیک و شیک تر شده و اتاق ها و نشیمن ها با انواع اشیا و اسباب تزیینی کوچک و کوچک می شود تا کودک و نوزاد ما از هر گونه تحرک و پرش و جهش در آن محروم باشد .

نتیجه این فرهنگ و سنت غلط حاکم، جامعه ای است که هر روز سن بیماری ها در آن کاهش یافته و دیگر بسیاری از ما حتی از دیدن انواع آگهی های ترحیم جوانان در روزنامه ها و در و دیوار متعجب و رنجیده خاطر نیز نمی شویم ، جوانانی که بر اثر تصادف ، سکته ها و انواع بیماری ها نوظهور دار فانی را وداع می کنند.

ما هر روز و هر روز چاق و چاق تر می شویم و ترس از آن است که آنقدر چهره پف کرده همدیگر را ببینیم که لاغری و ظریف بودن را تنها در آلبوم ها و خاطرات بجوییم .

سیفعلی موسی زاده خبرنگار ایرنا در اردبیل