به گزارش تابناک قم، روزنامه شاخه سبز قم در شماره روز پنجشنبه اول آذرماه مطلبی با عنوان «قم بهشت گردشگری است اما...» را به قلم علی محمدی منتشر کرده است.
در این مطلب می خوانیم: اگر به نمای قم از بیرون استان نگریسته باشید، مردم شهرهای دیگر قم را با 3 مشخصه می شناسند. کویر + زیارت + سوهان. اما کافی است فقط یک سر به اطراف قم بزنند، همین کرمجگان همین وشنوه همین خاوه همین دستجرد و دهکده سلامتش همین دهاقان. مثل این آخری را در استانهای کوهستانی کشور هم نمی توانید یافت کنید.
آن آب سرد و خنک و زیبایی های طبیعی اطرافش مناظری بکر و شگرف در نظر بینندگان آن می سازد و ذهن را طراوتی روح افزا می بخشد؛ اما سازمان متولی این امر در زمینه رونق این 'صنعت خوب و درآمد زا و مولد'، هنوز هیچ آستینی بالا نزده است.
'برف انبار' تازه چند سالی است که توسط مردم فتح شده و مورد توجه قرار گرفته است. در واقع این مردم بودند که آنجا را کشف و به هم معرفی کردند. امروزه شاهدیم که برای عبور و مرور در تابستان به این منطقه ییلاقی تدابیر ترافیکی اندیشیده می شود و این یک موفقیت برای اقتصاد و گردشگری در این بخش از قم است. ولی آنانکه با تمام این استان آشنا هستند آنرا گنج و میراث تمام نشدنی طبیعت و تنوع زیبایی های خدادادی می دانند.
حال سوال اصلی را پیش آورده و شما را غافلگیر کنم.
چرا این صنعت در استان ما زنگار بسته است؟؟
چرا تحول اساسی در آن رخ نمی دهد؟؟
مسئولان استان چرا دست دست می کنند؟؟
چرا برای ایجاد زیر ساخت های مناسب در مناطق مختلف استان قدم موثری بر نمی دارند. آن '200 میلیارد بی زبان' که در منوریل (تک خطه قم) هدر رفت و داد مدافعان مظلومیت را بلند نکرد چه بسا اگر در این صنعت هزینه شده بود سال های سال باید درآمد می آفرید و اشتغالزایی می کرد، اما افسوس خوردن فایده ندارد.
باید از امروز قدم ها را محکم برداشت، قدم ها را موثر و اشتغال مدارانه برداشت، قدمها را تفریح ساز برداشت.
ما لایق بهترین هستیم اگر خودمان باور کنیم.
