به گزارش ایرنا، سرشت آدمی با تخلف سازگار نیست و مکتب آسمانی اسلام نیز
منطبق بر خمیره پاک انسان، صداقت در معامله و برائت از غش را توصیه می کند.
حکایت
افزودن آب به شیر و متضرر شدن فروشنده آن، فریاد می زند که دروغ در آستان
حقیقت جایگاهی ندارد و برای رسیدن انسان به مقصود غایی راهی جز صداقت هموار
نشده است.
آن تولید کننده عسل که با انباشتن شکر در محصول خود تقلب می
کند یا آن بهره بردار سیب زمینی که با استفاده از دودکش، سیب زمینی های ریز
را در وسط گونی جاسازی و اطراف و سر آن را با سیب زمینی های بزرگ پر می
کند، جز به اعتبار خود ضرر نمی زند و نباید انتظار داشته باشد که خریدار
پشیمان را بار دیگر ملاقات کند.
درحالی که در جامعه ای اسلامی زندگی می
کنیم و به محض شنیدن صدای اذان روانه مسجد می شویم، درست نیست در معامله
های خود غش و دروغ به کار ببریم.
باورهای دینی و آموزه های اسلامی اگر
نهادینه شده باشند باید در رفتارهای اقتصادی نمایان شوند واگر این مهم
تحقق یابد، خریداران بیگانه نیز با احترام به تقید تولیدکنندگان و بازاریان
مسلمان به اجتناب از خلط و خطا در معامله، به جانب آنها سرازیر خواهند شد.
در
نگاهی فراتر باید قبول کنیم که بزرگراه صادرات از جاده کیفیت می گذرد و
تولیدکنندگان مسلمانی که سودای تصاحب بازارهای جهانی و شهرت محصولات خود را
در سر دارند باید برای ارتقاء کیفیت محصولات خود تصمیم های بزرگ بگیرند و
گامهای بلندی بردارند.
هرچند ارتقاء کیفیت تولید مستلزم دانش و توان فنی
معاصر و نو است و تولید محصول خوب و کیفی بر نحوه عرضه و فروش آن تقدم
دارد، اما قلب در معامله که عمدتا از زیاده خواهی و ولع سود بیشتر ناشی می
شود خریدار را به کیفیت محصول بدگمان می کند.
شاید نام و نوع مکتب و
دین فروشنده یا تولیدکننده برای یک خریدار خارجی اهمیتی نداشته باشد، اما
اگر این باور در وی به وجود آید که تولید کننده یا فروشنده مسلمان به لحاظ
اعتقاداتش از تقلب در معامله پرهیز می کند بازار جامعه اسلامی رونق خاص خود
را خواهد گرفت.
صحت و سلامت در تولید و فروش، بهترین شیوه تبلیغ کالاست
و باید با دمیده شدن روح آموزه های دینی مرتبط، در اقتصاد، صداقت سکه
رایج بازار جامعه اسلامی باشد.
انتهای پیام/