ساختمان شماره 19 کوی دانشگاه تهران به دانشجویان خارجی دانشگاه تهران اختصاص یافته است. علی رغم اینکه این خوابگاه در قیاس با سایر خوابگاهها در خور دانشجویان ممتاز دانشگاه است، اما این دانشجویان نیز از چالشها و مشکلات خوابگاهی و نیازهای رفاهی در امان نیستند ضمن اینکه تفاوتهای فرهنگی و مشکلات آموزشی موانع متعددی را برای آنها ایجاد میکند.
دانشجویان ایرانی را دوست دارم
"انس الخطیب" دانشجوی اهل سوریه که در دوره دکتری رشته ادبیات تحصیل میکند با بیان اینکه دوره کارشناسی ارشد خود را نیز در دانشگاه شهید بهشتی گذرانده است، گفت: تفاوت زبان و فرهنگ بیش از هر چیز دیگری دانشجویان خارجی را با چالش مواجه میکند. بطوریکه من ترم اول در دانشگاه مشکل ارتباطی زیادی داشتم هیچ تعاملی بین من و دانشجویان ایرانی صورت نمی گرفت اما با گذشت زمان و شکل گیری این ارتباط دوسویه، میتوانم بگویم ارتباط دوطرف بسیار بهتر شد به طوری که در حال حاضر با بسیاری از دانشجوهای ایرانی دوست هستم.
وی در ادامه از ظرفیت بالای سوئیت خوابگاه انتقاد کرد و افزود: اگرچه امکانات رفاهی و خوابگاهی دانشگاه تهران برای دانشجویان خارجی تقریبا ایدهآل است و این خوابگاه در مقایسه با خوابگاههای دیگر مزایای بسیاری را دارد مشکلی که وجود دارد این است که تعداد دانشجویانی که در هر سوئیت ساکن هستند بیش از ظرفیت استاندارد است که مشکلاتی را برای دانشجویان دکتری ایجاد میکند این در حالی که خوابگاه دانشگاه شهید بهشتی که دوره کارشناسی ارشد را در آن دانشگاه گذراندم از این جهت وضعیت بهتری دارد.
هزینههای ناچیز خوابگاهها
این دانشجوی 28 ساله سوری در خصوص میزان هزینههای پرداختی برای اسکان در خوابگاه نیز گفت: خوشبختانه در این مورد تفاوتی بین دانشجویان خارجی و داخلی وجود ندارد و ضمن اینکه دانشجویان خارجی که بورسیه هستند تقریبا از پرداخت هزینه معاف میشوند و یا هزینهها پرداختی آنها بسیار ناچیز است.
بعد از فارغ التحصیلی در ایران میمانم
وی همچنین با اشاره به جنگ و درگیری داخلی سوریه گفت: جنگ واقعا مشکلات فراوانی را برای ما به وجود آورده است و این مسئله با وجود همکاری و همدلی دانشجویان و اساتید آسیبهای روحی و روانی بسیار را برای ما وارد میکند اگرچه مایل هستم که بعد از فارغالتحصیلی به کشور خودم برگردم اما با شرایطی که در آنجا حاکم است در صورت پیدا کردن شغل مناسب در ایران خواهم ماند.
ضرورت ایجاد فضای تعامل بین دانشجویان ایرانی و خارجی
محمد دانشجوی رشته دکتری اقتصاد که حدود دوسالی است برای تحصیل از کشور افغانستان به ایران آمده، از جدا بودن دانشجویان ایرانی و خارجی در خوابگاهها انتقاد کرد و گفت: در دانشگاه تهران ساختمانی که دانشجویان خارجی ساکن هستند با دانشجویان داخلی مجزا است اگر چه اغلب اوقات دانشجویان ایرانی و خارجی ساکن یک خوابگاه هم ممکن است به دلیل اینکه فرصت و یا حوصله آشنایی با فرهنگ جدید وجود نداشته باشند جدا ازهم زندگی میکنند اما من فکر میکنم باید فضایی باشد که این تعامل بین آنها ایجاد شود.
وی با اشاره به اینکه افزایش تعامل بین دانشجویان ایرانی و خارجی از طریق برگزاری کلاسهای زبان یا فعالیتهایی نظیر این امکانپذیر است، گفت: دانشگاههای ایران در این زمینهها هزینه زیادی میکنند اما خروجیها نشان میدهد دانشگاههای ایران توان بیشتری دارند. ضمن اینکه اساتید میتوانند با تعریف پروژههای مشترک علمی نقش موثری در این زمینه ایفا کنند و دانشجویان ایرانی و غیرایرانی را کنار هم قرار دهند.
تحصیل در ایران یک مزیت است
این دانشجوی اهل افغانستان با بیان اینکه پس از اتمام درس در ایران به کشور خود بازمیگردد، اظهار کرد: درس خواندن در دانشگاه ایران برای من یک مزیت بوده است اما ترجیح من این است که چیزهایی را که آموختهام در اختیار کشور خودم قرار دهیم.
محمد درخصوص اعتبار مدرک دانشگاه تهران در کشور افغانستان نیز گفت: خوشبختانه مدرک دانشگاههای ایران در افغانستان به دلیل ارتباط خوب میان دو کشور مورد تایید است اما این مدارک در برخی از کشورها تایید نمیشود و این مسئله مشکلاتی را برای دانشجویان غیرایرانی به وجود میآورد.
همکاری پایین برخی اساتید با دانشجویان خارجی
وی درخصوص مشکلات دانشجویان غیرفارسی زبان در دانشگاهها و خوابگاهها نیز گفت: من مشکلی با زبان فارسی ندارم و به این زبان مسلط هستم اما متاسفانه برخی از همکلاسیها و هم اتاقیهای غیرفارسی زبان در این زمینه با مشکلات زیادی مواجه میشوند. اگرچه در کلاس درس برخی از اساتید زمانی که متوجه میشوند دانشجویی به زبان فارسی مسلط نیست سعی میکنند به آنها کمک کنند اما برخی از اساتید اعتنایی به این موضوع نمیکنند به طوری که حتی یکی از اساتید به علت خوب نبودن زبان از یکی از دوستان من درخواست کرد که آن درس را حذف کند.
وضعیت کوی دانشگاه تهران بهتر از خوابگاههای کشورم است
جمالدین 25 ساله دانشجوی دوره کارشناسی ارشد رشته اقتصاد که از عراق برای تحصیل به ایران آمده است با بیان اینکه وضعیت خوابگاه دانشگاههای ایران بسیار مناسب تر از خوابگاههای دانشگاههای عراق است، گفت: من در کردستان عراق حدود 7 سال در خوابگاه زندگی کردم اما امکانات و وضعیت رفاهی خوابگاههای ایران بخصوص دانشگاه تهران بسیار بهتر از کشور خودم است، با وجود اینکه ممکن است بسیاری از دانشجویان از کندی سرعت اینترنت در خوابگاه شاکی باشند اما این مورد هم بهتر از عراق است و من مشکلی در این مورد ندارم.
این دانشجوی رشته اقتصاد در ادامه تصریح کرد: به نظر من تنها انتقادی که میشود به خوابگاه کوی دانشگاه وارد دانست این است که وسایل و لوازم خواب باید توسط خود دانشجویان فراهم شود و دانشجو بعد از تحمیل هزینه نمیتواند این وسایل را با خود به کشور خود ببرد، در حالی که در دانشگاههای دیگر نظیر شهید بهشتی این مسئله وجود ندارد.
این دانشجوی عراقی یادآور شد: غذاهایی که در خوابگاه دانشگاه تهران توزیع میشود دو منویی است بهطوری که این غذاها در مقایسه با غذاهای چند منویی از کیفیت بالایی برخوردار نیستند، با توجه به اینکه امکان تهیه غذاهای چند منویی نیز به دلیل هزینه بالا برای همه دانشجویان مهیا نیست به نظر میرسد لازم است در این زمینه تمهیداتی به کار گرفته شود.
ضرورت توجه به بهداشت خوابگاههای دانشجویی
بولنت اکداخ دانشجوی دوره کارشناسی ارشد رشته ادبیات فارسی که از کشور ترکیه به ایران آمده با تاکید بر اینکه در بهداشت و نظافت سرویسهای بهداشتی خوابگاه تا حدودی کوتاهی صورت میگیرد، گفت: با توجه به اینکه سرویسهای بهداشتی خوابگاهها مکانی عمومی است انتظاری میرود به بهداشت آن اهمیت زیادی داده شود متاسفانه در ساختمانی من ساکن آن هستم به این موضوع اهمیت چندانی داده نمیشود.
وی همچنین در مورد فضای خوابگاههای دانشجویان خارجی در ایران نیز اظهار کرد: دانشجویان غیرایرانی وسایل زیادی باخود میآورند چون زمان زیادی را دور ازخانه به سر میبرند درحالی که دانشجویان ایرانی بیشتر به خانه میروند و به همین دلیل باید فضایی که به دانشجویان خارجی اختصاص میدهند هم بیشتر باشد.
این دانشجوی ترکیهای در ادامه یادآور شد: تعداد دانشگاههایی که در ایران خوابگاه متأهلی ارائه میکنند بسیار کم است. به همین دلیل دانشجویان خارجی متاهل برخی دانشگاهها مجبور میشوند خانهای اجاره کنند که هزینه آن بسیار زیاد است.
به گزارش ایسنا، شمار دانشجویان خارجی براساس برنامه ششم در حالی افزایش مییابد که یکی از مهمترین اهداف جذب و آموزش دانشجویان خارجی در دانشگاههای کشور، برقراری تعاملات علمی، فرهنگی و اجرایی پس از فراغت از تحصیل آنها است و این امر خود بستگی به تصویری خواهد داشت که در ذهن این دانشجویان از فرهنگ ایرانی اسلامی در طول مدت اقامت آنها در ایران شکل میگیرد که در وجه مثبت آن، دانشجویان بینالمللی را در مقام سفیران فرهنگی جمهوری اسلامی ایران قرار میدهد. بدیهی است در این میان تمرکز سرمایهگذاریها در زمینههای آموزشی و رفاهی در طول دوران تحصیل این دانشجویان به تنهایی کافی نیست و سرمایهگذاری و سیاستگذاری در جهت اجرای برنامههای ویژه فرهنگی برای این دانشجویان ضروری است.