تابناک هرمزگان، حسن عباسی؛ در بیمارستانهای دولتی و دانشگاهی که پناهگاه مستمندان و بینوایان میباشد مراکزی برای استراحت همراهان بیمار تعبیه و گاهاً فروشگاههای ارزان قیمت برای تهیّهی مایحتاج ضروری نظیر نوشیدنی ، دستمال کاغذی ، کمپوت ، آبمیوه برای بیمار و روزنامه ، مجلّه و... برای همراهانشان احداث میشود.
حتّی مراکزی درمانی تحت عنوان «هتل بیمارستان» احداث میشود که همراهان بیمار میتوانند از امکانات یک هتل مناسب در داخل و یا مجاورت بیمارستان با قیمت به مراتب پائینتر استفاده نمایند.
در بیمارستان شهیدمحمّدیبندرعباس که فاقد حتّی یک آبسردکن در محوطّهی اورژانس میباشد «دکّه و بوفهای» تعبیه شده است که آنگونه از شنیدهها بر میآید متعلّق به مدیران خود بیمارستان میباشد.
بیماران و همراهان بیمار مجبورند مواد نوشیدنی و خوراکی مورد نیاز خود را نه به قیمت پایینتر ، بلکه به قیمت بالاتری تهیّه نمایند.
اکثر مراجعین به این بیمارستان را فقرا و مستمندان استان تشکیل میدهند که حتّی پس از ترخیص پول کافی برای رساندن خود به خانه را ندارند ، ولی در چنین شرایطی مراجعین به این بوفه و دکّه شامل بیماران و همراهانشان و همچنین پرسنل نجیب و دانشجویان باید برای تهیّهی نوشیدنی و خوراکی پول بیشتری پرداخت کنند چرا؟
به نظر میرسد که سازمان ناظر بر گرانفروشی و کمفروشی باید سری به این دکّهها هم بزند
قدیمترها در نمایشگاههای فروش اتومبیل برای نشان دادن شرایط کیفی خوب یک خودرو میگفتند که "این ماشین مال خانم دکتری بوده و فقط تا مطب با آن رفت و آمد میکرده است" نکند آبمیوهها و میوههای این دکّهها هم توسط آقایان دکتر دکّهدار تهیّه میشود که قیمت بالاتری دارند! جای تأسف اینکه در این مجموعهها یک ورق مجلّه و روزنامه به فروش نمیرسد.
انتهای پیام/*