معاون صنایع دستی و هنرهای دستی کشور گفت: باید هویت طراحی سفال را احیاء کنیم.
به گزارش ایسنا، بهمن نامورمطلق در مراسم جهانی شدن لالجین، با تأکید بر اینکه 5 درصد از صادرات کشور وابسته به لالجین است، اظهار کرد: سال گذشته لالجین به عنوان صادرکننده برتر سال معرفی شد و در نمایشگاههای سراسری بیستم خردادماه همدان، رتبه چهارم را کسب کرد.
وی با عنوان اینکه امروز لالجین جشنی را میگیرد که بسیاری از شهرهای بزرگ آرزوی آن را دارند و این فرصتی است که باید آن را منتغم و امیدآفرین بشماریم، تصریح کرد: این جشنها و رویدادها موجب شادمانی و انگیزهمندی، غرور، افتخار، خودباوری و پویایی میشود.
نامورمطلق تصریح کرد: شهر لالجین عنوان جهانی شدن را به راحتی به دست نیاورده، زحمت نسلهای متمادی بوده که لالجین را شهره جهانی کرده و وجود هنرمندان اصیل، خاک و طبیعت خدادادی این منطقه دلایل اصلی این موفقیت بزرگ است.
معاون صنایع دستی و هنرهای دستی کشور گفت: لالجین با 17 هزار جمعیت کوچکترین شهر جهانی محسوب میشود اما این شهر کوچک، بسیار بزرگ است و ثابت کرد که میتواند در میان شهرهای بزرگ مانند اصفهان، مشهد و ... قرار گیرد و شایستگی به جمعیت و اندازه وسعت نیست بلکه به زیبایی، کیفیت، اراده و اصالت است.
نامورمطلق افزود: هنرمندان این شهر با گِل زیبایی میآفریند و شکوه عظمت را خلق کرده و اشتفالزایی و ارزآوری میکنند.
وی اضافه کرد: شهر لالجین الگوی موفق شهرهای تک محصولی و نماد اقتصاد مقاومتی است و خوشبختانه شاهد مهاجرت معکوس در این شهر هستیم و برای دیگر شهرهای تک محصولی باید این امر را گسترش دهیم و الگوسازی کنیم.
نامورمطلق با بیان اینکه نامگردانی، ماهیتگردانی و پیکرهگردانی میتواند در نام یک شهر و تنها در لقب به آن خلاصه شود یا در ماهیت آن شهر باشد، خاطرنشان کرد: در شهری که ناممحور باشد، تنها اهمیت و توجه به همان نام و عنوان است و باقی مسائل فراموش میشود که این هدف شورای جهانی صنایعدستی نیست بنابراین لالجین باید ماهیتگردانی را تجربه کند و امیدوارم رخدادی در این شهر صورت گیرد که بین تاریخ قبل و بعد از جهانی شدن لالجین تفاوت ایجاد کند.
وی افزود: سرشت این شهر باید دگرگون شود و اگر در نگرشها و زیباییشناسیهای آن بهبود حاصل نشود، هدف جهانی شدن نائل نشده است.
معاون صنایع دستی و هنرهای دستی کشور اظهار کرد: استان همدان برای تحقق این اهداف سرمایههای خوبی دارد که حکمت سینوی و سبک باباطاهر دو الگوی نمادین برای تحقق این امر هستند که باید در هویت سفال لالجین نمایان شوند.
نامورمطلق اضافه کرد: در فلسفه اسلامی مراتب وجود با مراتب زیبایی نسبت متوازی دارد، درجه وجودی از درجه زیبایی نیز بالاتر است و تنها راه جلوگیری از تقلید و تکرار بازگشت به هویت حکمی و زیباشناختی خودمان است که بوعلی و باباطاهر نماد آن هستند.
وی تأکید کرد: بازگشت به هویت بومی برای ورود به بازارهای بینالمللی بزرگترین هدف جهانی شدن سفال لالجین است، این هنر باید رسانهای برای انتقال زیباشناسی به سایر کشورها باشد و این جهانی شدن یک فرصت تازه را ممکن بسازد.
معاون صنایع دستی و هنرهای دستی کشور با بیان اینکه باید در حوزه تولید سفال کورههای سفالسازی اصلاح و دقیقتر ساخته شود و به سمت فرمولی کردن، کیفی و مقاومسازی خاک قدم برداریم، عنوان کرد: ساخت کارگاه ویژه لعابسازی، راهاندازی و حفظ کارگاههای بزرگ و اصیل همراه با بافتهای تاریخی آن در دستور کار این شهر است.
نامورمطلق افزود: البته باید شرایطی را فراهم بیاوریم تا بین رشتههای استان همنشینی ایجاد کنیم و صنایعی مانند چرم همدان، منبت تویسرکان و حصیر ملایر را با سفال لالجین ادغام کنیم.
وی افزود: در حوزه ترویج نیز باید هویت طراحی سفال را احیاء کنیم همچنین ایجاد مرکز تخصصی سفال، اتمام موزه سفال لالجین و ساخت پارک گردشگری سفال و راهاندازی کمیته صادرکننده در برنامههای آینده ما است.